قصيده حكايه حاره

فــى اول ظهـور الشمس.. عـم حسين جـى بينده على الفــول المتيــن
والست نديه بتنده عليه بس صوتها حنــون



وناس رايحه لشغلها . ودى هتشقـا عشان ابنهـا
فى الاعـداديه .ونفسها يكــون دكتـور كبيــر .يصـرف فلـوس .ويعيشلها


وهنـاك قهـوه صغيـره فيها معلم .حكيــم .بيشجــع الاهلـــى
والزبائن . متجنسين .اشى زمالك واشى بورسعيـدى .واشـى من السويس
والماتش كان شغال والتشجيع فى القهوه كمـان
وبين الشطوتين سوكـا الائوجى بيحلل وكانه فى الاستاد والنتيجه تعادل الفرقين
راح المعلم قال دول عيـال مش عارفين يجبو حابه اجوان

وهناك خناقه كبيره قامه عركه بين نديه والست منيره
قال ايه فى شويه مية وقعوه على هدوم بنتها
والست نديه مش سكته ومنيره راحت ردحه بحبه
وهنا هنا بتضحك .وناس بتتاسف .واتحلت المشكله.
ماهما جيره بصنعه لطافه من الحــج . شفيــق قفل الموضوع ومابقاش فى شـى


وهناك شاب حزين مسكين .ولدته تعبانه .ومش قادر يجب لها دكتور .واهل الحـاره مسكتوش.وسعدوها
ماهى ديه شاهمه المصـرين


وفـى البلكـونه . حته بت بس حكايه بيتقال عنها اسمها ايه
بس ايه حكايه وجمالها لوحده حكايه
وقصدها
جار نفس بس يسمـع صوتها قام بالصدفه ابوها شافها
وضربه وضربها ماهو بيعاكس بنتوه بس بالزامه حد يعاكس بنات جيرانه


وتمشــى الشمس .بسرعه ويمـر الليل على الحــاره
.وتعيــش الفكــره